Praten met een dierbare over zijn of haar drugs- of alcoholverslaving is zeer lastig, vooral omdat de verslaafde niet zal willen toegeven dat hij of zij verslaafd is. Terwijl jij alleen maar je hulp wil aanbieden, omdat je door hebt dat er iets niet in de haak is. Je hebt de signalen gezien en wil er iets aan doen. Maar hoe doe je dat?
De verslaving moet stoppen
Het allerbelangrijkste is dat je probeert te voorkomen dat het vernietigende gedrag van de verslaafde jouw leven of die van je familie gaat bepalen. Dit houdt in dat je niet hoeft af te rekenen met de problemen, die een verslaafde veroorzaakt. Betaal dus geen schulden af. Lieg of bedrieg niet, want hiermee houd je de verslaving onwillens in stand. De verslaafde moet zelf geconfronteerd worden met de gevolgen van zijn verslaving.
Praten helpt
Het is niet gemakkelijk om een verslaafde te confronteren met zijn verslaving. Toch is dit de eerste stap naar behandeling toe. Hieronder volgen een aantal tips om het gesprek succesvol aan te gaan:
- Probeer te praten op een nuchter moment. De verslaafde moet niet onder invloed zijn.
- Zeg duidelijk wat je wil en probeer begrip te tonen. Schreeuwen en discussies zullen je niet verder helpen.
- Bied je hulp aan bij het zoeken naar professionele hulp.
Bepaal je grenzen
Zorg ervoor dat de verslaafde je vertrouwt. De kans is groot dat dit niet meteen na een eerste confrontatiegesprek is. Voer meerdere gesprekken en dan zal de verslaafde zijn verslaving inzien. Het kan echter ook voorkomen dat de verslaafde zijn verslaving blijft ontkennen en hulp weigert. Er is geen kant en klaar antwoord voor wat je dan moet doen. Blijf in ieder geval je eigen grenzen aangeven, want anders word je ook meegetrokken in de neerwaartse spiraal. Dit mag je niet accepteren. Blijf op de verslaafde inpraten, maar vrees ook niet om moeilijke beslissingen te nemen. Je moet ook aan je eigen leven denken.
Zoek ook hulp voor jezelf
Je bent niet de enige die om probeert te gaan met een verslaving. Er heerst vaak een taboe op een dergelijke situatie, waardoor niet veel mensen hun ervaring willen delen. Dat betekent niet dat ze er niet zijn. Verslavingsklinieken kunnen ook jou te woord staan, wanneer je het zwaar hebt.